Ooit ontmoette ik een Turkse broeder. Hij studeerde aan de UvA en leefde bij zijn familie thuis. Ik leerde hem kennen via het internet; ikzelf had een baan en zorgde voor mijn kind.
Vervolgens waren wij “islamitisch getrouwd”, zijn ouders mocht ik nooit zien. Op de nikah was heel mijn familie er, maar van zijn kant kwam niemand. Op een dag ging zijn telefoon, en ik nam die op. Het bleek om een mannenstem te gaan die vroeg wie ik was. Toen ik vertelde dat ik zijn vrouw was vertelde hij me dat hij helemaal niets afwist van “ons” huwelijk. Tegen mij had de broeder verteld dat hij het wél had doorgegeven aan zijn familie. Op de vraag waarom hij niets had verteld, had hij gezegd dat zijn familie mij (Marokkaanse vrouw) niet zouden accepteren, omdat ik al kinderen had uit een ander huwelijk. Zijn ouders wilden niets meer met hem te maken hebben en ik voelde me bedrogen.
Maar ik dacht ik kan toch niet weer scheiden en liet alles op me afkomen.
Hij stopte met werk en studie, bleef altijd thuis en toen begonnen de problemen zich op te stapelen. Ik merkte dat ik was getrouwd met iemand die geen enkele verantwoordelijkheden op zich nam.
Ik was niet welkom bij zijn ouders ook nooit geweest Vanaf die tijd begonnen de ruzies tussen ons, ik werd zwanger van onze eerste kindje maar na 8 weken kreeg ik een miskraam,mede door de stress , ik werkte en ging na school en bij thuiskom zat er een man die alleen computer spelletjes kon spelen.
Tot die tijd heb ik gewerkt en voor het gezin gezorgd. Hij deed helemaal niets omdat hij paniek aanvallen had en straatvrees: iedere keer was er wel iets met hem.
Ik probeerde hulp voor hem te zoeken allerlei Imams kwamen broeders van straat-dawah er is zelfs een filmpje gemaakt bij you -tube over een ziekenbezoek, ik als zuster bracht hem in contact met veel broeders om hem te helpen, ging na de huisartsen en regelde dat er 1 keer in de week een psycholoog bij hem kwam om te praten ook regelde ik de Wajong voor hem zodat hij een eigen inkomen had aangezien ik 2 jaar lang alleen met mijn inkomen het gezin onderhield.
Al die tijd heb ik geprobeerd zijn ouders bij ons gezin te betrekken bv geboorte feestjes of vragen of ze mee wilde als ik met de kinderen iets leuks deed met de kinderen, maar nee er kwam geen enkele gehoor zelfs niet bij de geboorte feesten was er niemand van zijn familie erbij. Zelfs niet toen ik zijn moeder vroeg wetend dat ze mij niet mag of ze getuige kon zijn toen wij voor de wet gingen trouwen maar nee ik was absoluut niet welkom of geaccepteerd. Ik heb hem aangespoord om de relatie met zijn ouders weer te herstellen, ik zij toen tegen hem het kan je helpen bij je ziekte als je meer na je ouders zal gaan en je relatie met hun goed komt.
Ik belde toen zijn vader op en zij oke jullie mogen mij niet maar dit is wel je zoon help hem want hij gaat lang niet na buiten Alhamdoelillah zijn vader begreep het en nam contact op met zijn zoon, vanaf die tijd alleen maar ruzie met hem, ik werkte 7 dagen in de week ik was oververmoeid maar het was niet genoeg voor hem: hij wou dat ik letterlijk alles deed dus denk hier bij werken boodschappen halen vuilnis na buiten brengen papieren regelen koken huishouding wassing draaien deed ik dat niet werd ik uitgemaakt voor de meeste vreselijke woorden en dit elke dag er was totaal geen waardering ik voelde mij zo slecht hij gaf je het gevoel alsof ik heel slecht ben en hij is heel goed in zijn woorden hij haalde zijn vrienden en zij toen tegen hun zie je wat voor vrouw ik heb ze doet niet eens de huishouding wisten deze vrienden ook dat ik 8 uur per dag werkte met zwaar gehandicapten en dat ik ook een mens ben die niet alles kan doen en dat hij hele dag alleen was en deed letterlijk niks zelf zijn eigen kopje bracht die niet na de keuken , ik werd vernederd bij iedereen ik werd belachelijke gemaakt.
Hij had een nieuwe hobby kleding spullen bestellen zoveel mogelijke kleding en besteedde uren achter de internet als zijn Wajong binnen kwam was het binnen 3 dagen helemaal op hij was zo gewend dat ik eten en drinken vaste lasten zou gaan betalen veel computerspelletjes alles draaide alleen om hem, niemand dacht aan mij wat ik allemaal deed de vrouwen taken mannen taken ik was man en vrouw ik was totaal een slaaf en zo werd ik ook behandeld.
Vanaf november 2013 ging hij vaak na zijn ouders. Uiteindelijk ging hij iedere weekend en nam hij de kinderen mee en verbleef daar soms weken.
Als ik belde werd er opgehangen als ik vroeg wanneer kom je na huis jij bent slecht je zou voor alles regelen en dat doe je niet je bent een slecht vrouw een slechte mens ik hou niet meer van jouw heb ik ook nooit gedaan ik werd toen van alles uitgemaakt.op een gegeven moment ga je ook geloven dat je echt slecht bent.
Ik nam het hem kwalijk dat ik al de jaren voor het gezin gezorgd had, financiën had geregeld, dat ik mij kapot heb gewerkt en dit mijn dank is dat ik zo word behandeld.
In zijn ziekte Allah3oem of die echt ziek was iedereen liet hem in de steek zijn ouders familie zijn zogenaamde beste vrienden iedereen ik was er voor hem maar als alles al voor je regelt is heb je mij niet meer nodig.
In januari 2014 zei ik dat het beter was als we uit elkaar gingen, ik voelde me helemaal als een slaaf ik werd niet als een vrouw behandeld ik werd niet gewaardeerd alles moest om hem gaan niemand vroeg hoe het met mij ging: hijzelf moest op de eerste plek staan.
Hij schold me dagelijks uit en hij begon te slaan. Op 7 maart 2014 zijn we na een hooglopende ruzie uit elkaar gegaan. Ik was in die tijd 7 maanden zwanger en we stonden op het punt om te verhuizen.
De afspraak was dat ik na mijn werk dat hij en zijn spullen weg zouden zijn.
Maar toen ik thuis kwam had hij het helemaal huis in elkaar geslagen deuren kelderdeur de hele huis was een grote puinhoop meteen bij binnenkomst zag ik tientallen lege dozen hij had tientallen nieuwe schoenen de schoenen nam die mee en de puin liet die achter,wat een respectloze actie.
De afspraak was dat we de woning binnen 3 weken kaal zouden opleveren.
Ik heb samen met andere de hele huis weer opgeknapt en toonbaar was,want was dit niet zo dan moest ik 5000 euro betalen en het was een grote puinhoop om bij de huis te komen moest ik 6 trappen omhoog lopen met een zwanger buik van 7 maanden en me familie was niet eens in Nederland erger kon het niet zijn Alhamdoelillah
Ook had hij heel veel spullen goeie spullen meegenomen.
Vanaf die tijd is hij begonnen met te zeggen dat ik afstand moet nemen van die kinderen dat ik na de rechtbank moest gaan waar ik een afstandsverklaring moest doen hij dacht ze heeft geen familie hoogzwanger midden in een verhuizing dat zal ze wel doen op zwakke momenten moet je juist goed oppassen voor mensen omdat hij vond dat hij ze een betere opvoeding kon geven,namelijk de “Turkse” opvoeding die hij beter vond dan mijn opvoeding.
Ook zijn ouders hebben een grote rol in dit proces gespeeld ze wilde dat hij van mij ging scheiden anders zou zijn vader na de gemeente gaan en zeggen dat hij hun zoon niet meer is.
Ze deden letterlijk alles om mij buitenspel te zetten en ook om mijn kinderen te hebben.
Ik werd bedreigt met de kinderbescherming jeugdzorg noem maar op van alles .
De nieuwe woning waar ik heen moest gaan was helemaal leeg dankzij een actie via chiwatt bladi kwamen er allerlei zusters en broeders die ik niet kenden mij helpen, ik was ze ontzettend dankbaar ,maar ik was gebroken van de ouwe woning die kaal opgeleverd moest worden ik kon niet iedereen bedanken want mensen kwamen en gingen helaas heb ik met niemand contact kunnen houden moge Allah die mensen belonen want zonder die actie dan zaten ik en mijn kinderen letterlijk in een kaal woning, aangezien hij de gemeente had opgebeld dat we uit elkaar zijn en dat ik een aparte aanvraag moest gaan doen en bleek ook toen ik de gemeente opbelde voor inrichtingskosten moest ik 2 maanden wachtte omdat ik een nieuwe aanvraag moest doen.
Daarna woonde ik met plezier in mijn nieuwe woning.
Kinderen die ik met hem had zag ik niet en sprak ik niet totdat er een uitspraak kwam van de rechter dat ze terug na hun moeder moesten, na 7 weken zag ik ze weer Alhamdoelillah.
Uit een voorlopige voorziening was de afspraak dat de kinderen door de weeks bij moeder en in het weekend bij vader.
Toen mijn zoontje werd geboren mijn ongeboren zoontje wat had ik zoveel meegemaakt met hem door zijn trappen kreeg ik meer energie ik smeekte Allah toen om mij een makkelijke bevalling tegeven want ik was oververmoeid en Alhamdoelllah Allah heeft mijn DUA verhoort.
Ik was zo boos als je gaat scheiden is goed maar laat dan iemand goed achter vooral als die gene hoogzwanger is en midden in een verhuizing zit ik begon hem sms’jes te sturen omdat ik er achterkwam dat hij voor 10,000 euro op mijn naam had besteld bij Wehkamp en Neckermann al mijn boosheid wou ik kwijt en stuurden hem smsjes (gescheld etc) domme fout van mij later hoorden ik dat hij na de politie was gegaan om aangifte te doen van stalking en deed hij een zorgmeldingen bij jeugdzorg en liet hij smsjes zien bij broeders van zie je wel kijk wat een slechte vrouw.
Politie belde mij toen op ik legde alles uit en die zeiden mij nu begrijp ik je boosheid stuur geen smsjes meer mevr want hij kan alles tegen je gebruiken.
De boosheid voel ik nog steeds raak de boosheid niet kwijt als je zoveel voor een persoon hebt gedaan en het word niet gewaardeerd je word behandeld alsof je een monster bent je krijgt een gevoel van je bent niks weet je hoe dat voelt als je daarna een paar harde trappen achter aan krijgt.
Elke weekend als hij ze kwam halen werd ik bedreigt en uitgescholden , voorbeelden hiervan zijn ik maakte de deur open hij zet de voet tussen mijn deur keek me aan en zij ik ga jouw vermoorden vieze Marokkaanse straat tuig, andere keer had ik mijn zoontje vast hij kwam al agressief aangelopen en zij keihard bewust zodat de buren alles konden meeluisteren hij lijkt helemaal niet op mij is hij wel mijn zoon heb je zekerst met een andere man gedaan jij vieze hoer.
Elke weekend ging dit maar door. Paar keer moest de politie ook komen, Mijn oudste kinderen hebben dit allemaal meegemaakt er zit angst en woede bij hun ,hiervoor heb ik ze na de training tussen twee vuren opgegeven. tevens zitten mijn kinderen ook op karate 3 keer per week om hun frustratie kwijt te raken want ik merkte aan mijn kind dat er veel woede in zit en enkele keren herhalen hun vooral als hij voor de deur kwam wacht maar als ik groot ben en me kind zegt dit niet zomaar ze zeggen dit met volle overtuiging en dat is wat mij nog meer zorgen maakte want kleine kinderen worden ook groot en sommige kinderen vergeten niks.
In het weekend voor de rechtszitting van 7 januari 2015 kwam hij zijn kinderen ophalen.
Via de intercom zei hij dat als op de rechtszitting besloten word dat hij zijn kinderen niet meer mocht zien ik al vast maar een verzekering moest afsluiten. Ik vroeg hem wat bedoel je met een verzekering en hij zij een overlijdensverzekering.
Ik vond het vreselijk dat het iedere weekend zo moest dat ik erg bang was en dat ik er niet mee tegen kon ik werd er ziek van die intimidatie die onderdrukking die beledigingen en wat erger was wat je allemaal voor deze persoon hebt gedaan ik heb niet een week of een maand ik heb meer dan 3 jaar volledig voor hem gezorgd en is dit hoe ik word behandeld is dit de dank ik heb toen besloten om te zeggen neem de kinderen maar ik heb helemaal niks gezegd in de rechtszaal , er is zoveel gebeurd dat ik het niet allemaal kan opschrijven.
De rechter had mijn verzoek geaccepteerd iedere weekend en de vakantie periodes.
Later die dag zij een zuster kijk eens op zijn pagina hij had een bericht geplaatsd ( Allahoe Akhar ze heeft haar kinderen afgestaan mijn ex gaat hertrouwen takbier ik zoek een nieuwe moeder voor mijn kinderen de boosheid de onrecht wat ik toen voelde is met geen enkele woorden te beschrijven, trouwen absoluut niet wat een leugens worden er verteld en ik zag die reactie van anderen wat een moeder zo zielig voor de andere man de kinderen zijn beter af en takbier allahhoe akbar etc ) ik richtte me tot Allah en deed Dua Allah u kent de waarheid Allah ik zal getuigen in de dag des oordeels.
Alhamdoelillah dat ik dit heb meegemaakt mijn ogen zijn geopend voel mij zo stom en naïef en gebruikt waar was ik al die tijd ik kan wel zeggen waarom waarom maar nu zeg ik Alhamdoelillah ben ik nu bevrijd van een cliënt had ik maar eerder afstand genomen al in het begin verleden kan je niet meer terug halen.
Mijn verhaal gaat nog dieper is te veel om op te noemen.
Dit is mijn verhaal in het kort aan jullie.
Moge Allah de Verhevene, iedereen geven wat diegene verdient in dit leven en in het hiernamaals!
dit artikel van jullie website te halen, niet wilt bemoeien in zaken die je niet aan gaan, deze zuster lasteren mij, mijn kinderen en mijn ouders. Doen jullie dat niet dan zal ik een proces verbaal tegen jullie doen en jullie aanklagen voor privacy schending en lastering van naam
In deze artikel zie ik nergens namen of adressen.
Privacy schending is geen sprake van.
Plaats van een email naar hun te sturen.
Moge Allah de zusters beschermen van wolven in schaapkleding,goed dat deze zuster het van zich afschrijft zou graag met haar in contact willen komen.
Is goed dat zusters hun verhaal openbaren dit mag meer gebeuren.
Waarschuwing voor iedere Moslima/Moslim om in deze tijd goed navraag over een persoon te doen.
Ik zou graag in contact willen komen met deze zuster.
Je verhaal heeft mij egt diep geraakt zuster,Macha Allah je bent zo sterk geweest al die pijn en verdriet en noem maar op en tog gaf je niet op Moge Allah azza wajal jou belonen voor je geduld en moge allah je verdriet verminderen en je geluk schenken met een broeder die je egt verdient die je waarde kent xxx spijtig dat er zone soort (mannen) in deze wereld bestaan