Vergeten Sunnah’s

Hijama (of al-hidjama) is een islamitische geneeswijze dat ontelbaar veel voordelen kent. Ons lichaam zit vol met giftige stoffen, verouderd en slecht bloed; dit kan ons lichaam niet altijd verlaten via de natuurlijke wegen. Diegene die Hijama verricht, zorgt er onder andere voor dat het slechtere bloed en afvalstoffen die zich in ons bevinden, uit het lichaam wordt onttrokken. Dit zorgt er op zijn beurt weer voor dat onze lichamen met de wil van Allah (de Verhevene) haar gezondheid behoudt.

Lees verder: www.hijama.nl

Miswak wordt gesneden uit een soort boom die groeit vanaf Oost Afrika tot en met Midden Azië. De meeste geschikte Miswak-boom is de ‘Arak’ boom (Salvotora Persika). In Miswak zitten natuurlijke fluoride en andere stoffen die heel goed zijn voor het lichaam.Het gebruiken van de Miswak is een heel sterk Soennah van onze profeet(Salla Allahu 3alaihi wa Sallam). Het stokje wordt vooral gebruikt om de tanden mee schoon te maken.

Lees verder: http://www.hijama.nl/siwaak-stokje/

Onze kinderen worden op een vroege leeftijd wijsgemaakt dat lopen zonder schoenen aan ‘vies’ is. De fitrah (natuurlijke aanleg) zorgt er echter voor dat zij liever gewoon op blote voeten willen lopen, net zoals het gebeurd in veel andere landen in de wereld.

“Blootsvoets lopen is de zachtste manier van lopen en symboliseert een manier van leven – authentiek zijn, kwetsbaar, gevoelig naar onze omgeving. Het is het gevoel van warme zand onder onze tenen, of het voorzichtig lopen over scherpe rotsen in de nacht. Het is een manier van leven en een manier die zorgt dat de barrière verdwijnt tussen ons en de natuur” Adele Coombs

In het boek “Doe je schoenen uit en loop” van podotherapeut Dr. Wikler, geeft hij aan dat blootsvoets lopen goed is voor de voeten (vooral voor kinderen).

http://www.youtube.com/watch?v=L7zd2y6QGHY

Voor veel Nederlanders is het klagen geblazen; ‘Help, het regent!’. Laten we eens overpeinzen wat regen precies inhoudt.

Vrijwel al onze voedsel, is afhankelijk van regen. Men kan voor het verbouwen van gewassen geen zeewater gebruiken, daar er een grote hoeveelheid zout in zit. Regen, subhanAllah, bevat geen zout. Het waterdamp stijgt naar boven en het zout blijft in de wateren. Door middel van de wind worden de wolken alle richtingen opgestuurd; de plantjes en gewassen krijgen in vooral veel arme landen hun benodigde water binnen door deze regen. Is het geen gunst?

Het is een sunnah om in de regen te staan, en een gedeelte van je lichaam bloot te stellen om met het regen in contact te komen. (onthul je awrah niet!) Men kan ook wodhoe of ghusl verrichten in de regen.

“En Wij hebben uit de hemel gezegend water neer doen dalen, waarna Wij daarmee tuinen deden groeien en graan van oogstbare gewassen.” (Koran 50:9)

http://fiqhulhadith.wordpress.com/2012/06/06/the-forgotten-sunnah-standing-in-the-rain/

We leven in moeilijke tijden. Mensen verliezen hun dierbaren aan ziektes en hun baan door de crisis. De meesten van ons hebben een goede gezondheid, maar zijn toch niet zo blij met het leven. Wat we kunnen doen om elkaar te steunen, is elkaar laten lachen. Het glimlachen naar je medemens maakt beide mensen beter. Niet alleen zal je lichaam zich verblijden; het vertrouwen in en liefde met elkaar zal stijgen.

Lachen is een liefdadigheid, een sunnah!

De Profeet Mohammed (vrede zij met hem) was altijd vrolijk en ongecompliceerd en had een goed hart. Er was niemand die zoveel glimlachte als hij en hij was degene die het verst van boosheid verwijderd was. Hij was snel tevreden en koos altijd voor de gemakkelijke oplossing, mits het volgens de regels van de Islam was. Wanneer het niet volgens de Islam was, gebruikte hij de oplossing niet. Hij was totaal niet wraakzuchtig, behalve wanneer de naam van Allah bespot werd. De Profeet (vrede zij met hem)  was een edelmoedig en geduldig mens. Hij had respect voor iedereen en was degene die de meeste “Hayaa’e” (d.w.z. “de natuurlijke schaamte”) had.

Concluderend vragen we zegeningen en vrede voor de profeet Mohammed, die ons de beste adviezen heeft gegeven toen hij zei: “Het glimlachen naar je broeder is liefdadigheid, het gebieden van het goede en het verbieden van het slechte is liefdadigheid en het begeleiden van een persoon die niet bekend is in de omgeving is liefdadigheid…”  en “De beste liefdadigheid, is een man die het eten naar de mond van zijn vrouw brengt.”

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=3siTzn0hEPM

http://trueword.wordpress.com/2008/03/25/revive-a-sunnah-give-a-gift/

http://muslimmatters.org/2012/10/31/humility-in-knowledge-a-forgotten-sunnah/

Het omgaan met de buren is iets wat ons allemaal aangaat. Burenruzies en burenoverlast zijn zaken die vaak genoeg ter sprake komen en in het nieuws verschijnen. Een slechte buur is iets om een grote afkeer van te hebben terwijl een goede buur zoals een spreekwoord zegt beter is dan een verre vriend. In de islaam is er veel te vinden over de omgang met buren. Veel is veranderd ten opzichte van vroeger (technologie, architectuur, wetenschap) maar zoals in alle zaken heeft de mens de leiding van Allah (de Verhevene) nodig, dus ook leiding in hoe we met elkaar om horen te gaan. De islaam leert ons hoe we met onze medemens moeten omgaan en onze eigen buren zijn een goede start.

Lees verder: http://www.dimadima.net/play-13776.html

De rechten van de moslims zijn zeer talrijk. Een aantal daarvan worden bevestigd in een authentieke h’adith waarin de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wa salaam)heeft gezegd: “De moslim heeft zes rechten op een andere moslim: wanneer je hem ontmoet groet hem dan met de salaam, wanneer hij jou uitnodigt geef je daar gehoor aan, wanneer hij jou om advies vraagt geef je hem advies, wanneer hij niest en Allah prijst reageer je met: yarhamoek-Allah (moge Allah u genadig zijn), wanneer hij ziek is bezoek je hem en wanneer hij komt te overlijden volg je zijn begrafenis.” (Overgeleverd in Muslim.) 

Het bezoeken van een zieke is een recht die de zieke heeft op de moslims. Zij dienen dit recht dus te vervullen en hoe meer andere rechten de zieke op jou heeft, zoals het recht van de bloedverwant, vriend of buur, hoe sterker dit recht benadrukt wordt. Het bezoek hangt af van de toestand van de zieke; er zijn bijvoorbeeld situaties die herhaaldelijke bezoeken vereisen en er zijn situaties die minder frequente bezoeken vereisen. Men moet dus allereerst de toestand (waarin de zieke zich bevindt) onderzoeken en het is sunnah voor degene die een zieke bezoekt om hem naar zijn toestand te vragen, smeekbedes voor hem te doen en voor hem de deur openen tot verlichting en hoop. Deze zaken behoren tot de grootste middelen voor gezondheid en genezing. Daarnaast dient men de zieke te herinneren aan het tonen van berouw, dit dient op zo’n wijze te geschieden dat het de zieke niet beangstigd. Men kan bijvoorbeeld zeggen: “Door deze ziekte die je lijdt zul je iets goeds verwerven, want door middel van ziekte vergeef Allah fouten en wist Hij de zonden uit. Het kan zijn dat je door deze beperking veel beloning verwerft door daarnaast ook dhikr (gedachtenis aan Allah), istighfaar (vergiffenis vragen bij Allah) en doe’aa-e (smeekbeden) te verrichten.”

I’tikaaf (afzondering in de moskee) in de Islam

1. Volgens het geloof betekent I’tikaaf dat men zichzelf verplicht om in de Moskee te verblijven, met de intentie om dichter tot Allaah te komen.

2. Positie van I’tikaaf in de Islam: alle geleerden zijn het erover eens dat I’tikaaf tot het geloof behoort omdat : ‘De Profeet ﷺ verrichtte I’tikaaf in de laatste tien dagen van Ramadhaan, totdat Allaah hem deed sterven. Zijn vrouwen gingen na zijn dood verder met het verrichten van I’tikaaf.’ (Overgeleverd door Al-Boekhari en Moslim)

3. Soorten I’tikhaaf: I’tikaaf kan worden onderverdeeld in twee soorten; aanbevelenswaardig en verplicht. I’tikaaf is aanbevelenswaardig indien de Moslim deze vrijwillig verricht, met het doel nader tot Allaah te komen, in navoling van de de Profeet ﷺ. I’tikaaf is sterk aanbevelenswaardig in de laatste dien dagen van de Ramadhaan, zoals eerder vermeld. I’tikaaf is verplicht indien men deze zichzelf heeft opgelegd en heeft verplicht uit hoofde van een aanwijding (Nadr).

4. De tijd van I’tikaaf: ‘Als de Profeet ﷺ I’tikaaf wilde verrichten, dan verrichte hij het Fadjr-gebed. Daarna ging hij zijn plek van I’tikaaf binnen.’ (Op de twintigste dag van Ramaadhan)

(Overgeleverd door Al-Boekhari en Moslim)

5. Voorwaarden die worden gesteld aan de persoon die I’tikaaf verricht: hij dient Moslim te zijn, hij moet de leeftijd van onderscheiding hebben bereikt en hij moet rein zijn van Djanaabah. Naast deze genoemde voorwaarden dient een vrouw ook vrij te zijn van menstruatie en postnatale bloeding.

6. De elementaire voorwaarde van I’tikaaf: het verblijven in de Moskee met de intentie om nader tot Allaah te komen.

7. Wat is toegestaan voor degene die I’tikaaf verricht: a ) Hij mag de plaats van I’tikaaf verlaten om afscheid te nemen van zijn gezin. b ) Kammen van het haar, scheren van het hoofd, knippen van de nagels, reinigen van het lichaam, gebruik maken van parfum en het aantrekken van mooie kleding c ) Naar buiten gaan voor noodzakelijke zaken, zoals voor ontlasting of urineren, eten en drinken als niemand dit kan brengen. f ) Hij mag eten en drinken in de Moskee. Hij dient wel de schoonheid van de Moskee te behouden.

8. Manieren van I’tikaaf: Aisha radialahu anha heeft het volgende overgeleverd: ‘Het is Soennah voor degen die I’tikaaf verricht om geen zieke te bezoeken, geen begrafenis bij te wonen, geen vrouw aan te raken noch geslachtsgemeenschap te hebben met een vrouw, hij mag zijn plek alleen maar verlaten voor noodzakelijke zaken, men kan geen I’tikaaf verrichten zonder te vasten, I’tikaaf kan slechts verricht worden in een Moskee waar het gezamenlijke gebed wordt verricht.’

(Authentiek, overgeleverd door Al-Bayhaqee en Abu Dawoud)

9. Wat maakt I’tikaaf ongeldig: a ) Het met opzet verlaten van de Moskee zonder noodzakelijke reden. b ) Buiten bewustzijn raken door krankzinnigheid of dronkenschap. c ) Menstruatie en postnatale bloeding.

Zie Fiqh us Soennah 1/475-483

(pg. 275-277 Uitleg van de Zuilen van Imaan & Islaam, Mohammed bin Jamil zino)

Imam an-Nawawi rahimahu’allah:

I’tikaaf is Sunnah volgens de consensus, en het is niet verplicht, tenzij men gezworen heeft om het te doen – dit ook volgens de consensus. Het is mustahabb om dit veelvuldig te doen en het is mustahabb vooral in de laatste tien dagen van de Ramadan.

(al-Majmoo 6/501)

Aisha (may Allah be pleased with her) said, “That during Ramadan Allah’s messenger would sleep, wake up and pray. However when the last ten days came he would burn the midnight oil, avoid relations with his wives, perform a Ghusl between Maghrib and Isha and have dinner at the time of Sahur.” Collected by : Ibn Abee `Asim. Ibn Rajab Al-Hanbali (795 H ) graded the isnad for this hadeeth as being Hasan.

Tahajjud is het gebed dat verricht wordt na ‘ishaa-e, zonder te hebben geslapen of na een tijdje te hebben geslapen. De beloning voor dit gebed is groot en de Profeet (sallallaahoe ‘alayhi wa sallam) ging altijd door met het verrichten van dit gebed.

Het tahajjud gebed is mandoeb (goed om te verrichten, maar je pleegt geen zonde wanneer je het niet doet).

Het bevat ten minste twee en maximaal acht raka’aat. Het is beter om na iedere twee raka’aat de tasliem te verrichten.

De profeet (sallallaahoe ‘alayhi wa sallam) heeft gezegd:

‘Iedereen die ’s nachts wakker wordt, zijn vrouw ook wakker maakt en twee raka’aat verricht, dan zal hij genoteerd worden bij de mannen en vrouwen die Allah veelvuldig gedenken.‘ (Aboe Dawoed, salaah, 307)

Allah, de Verhevene, heeft in de Qoeraan vermeld dat hij maghfirah (vergiffenis) en een grote beloning heeft klaarstaan voor de mannen en vrouwen die Allah veelvuldig gedenken.

‘Voorwaar, de Moslims en de Moslima’s en de gelovige mannen en vrouwen, de gehoorzame mannen en vrouwen, de waarachtige mannen en vrouwen, de standvastige mannen en vrouwen, de mannen en de vrouwen die nederig zijn, de mannen en de vrouwen die aalmoezen geven, de mannen en de vrouwen die vasten, de mannen en de vrouwen die hun kuisheid bewaren, de mannen en de vrouwen die Allah vaak gedenken – voor zulken heeft Allah vergiffenis en een grote beloning bereid.‘ (33:35)

http://javedahmad.tripod.com/islam/taraweeh.htm

Verschil tussen Qiyaam ul Layl en Tahajjud

Vraag: “Is het toegestaan om met je schoenen aan te bidden?”

Alle lofprijzingen komen Allaah toe. 

Antwoord: Ja, dat is toegestaan, omdat de Profeet (salallaahoe ‘alayhi wassalam) bad met zijn schoenen. In al-Sahieh is het overgeleverd dat Abu Sa’ied heeft gezegd:

De Boodschapper van Allaah (salallaahoe ‘alayhi wassalam) leidde ons in het gebed terwijl hij zijn schoenen aan had, toen deed hij deze uit (terwijl hij aan het bidden was), en de mensen trokken hun schoenen ook uit. Toen de Boodschapper van Allaah (salallaahoe ‘alayhi wassalam) de tasleem deed (aan het einde van het gebed), zeiden zei: “O Boodschapper van Allaah, je deed je schoenen uit, dus deden wij onze schoenen ook uit.” Hij (salallaahoe ‘alayhi wassalam) zei: “Jibriel kwam en vertelde mij dat er viezigheid op zat, dus deed ik deed ik ze uit. Wanneer iemand van jullie naar de moskee komt, laat hem dan kijken naar zijn schoenen, en indien hij daar viezigheid op ziet, laat hem deze dan vegen. En ze kunnen gereinigd worden met stof (التراب).” [Overgeleverd door Abu Dawud, nr. 650]

Het punt hier is dat het bidden in schoenen toegestaan is. Er wordt gezegd in de hadieth: “Wees anders dan de Joden, bidt terwijl je je sokken (leren slippers) of schoenen draagt.” [Overgeleverd door Abu Dawud, nr. 652] Maar de voorwaarde is dat de schoenen taahir (rein, schoon) zijn. Indien er enige najaasah (onreinheid) of viezigheid aan de schoenen zit, dan zou men niet moeten bidden in deze noch de moskee betreden in (deze) schoenen, tenzij hij zeker is dat deze vrij zijn van onreinheid en viezigheid.

En Allaah weet het het best. 

Fataawaa Samaahat ash-Shaykh ‘Abdullaah bin Humayd, p. 93 

It is narrated on the authority of Abu Hurayrah (may Allah be pleased with him) who said: My friend (the Messenger of Allah sallallahu ‘alayhi wa salam) directed me to observe fast for three days in every month, to perform two Rak`ah (optional) Duha prayer at forenoon and to perform the Witr prayer before going to bed. [Agreed upon:1672 & 1178]

It is mustahabb to observe this fast in the middle of the hijri month, on the days called Ayaam al-Beed (The White Days). It was narrated that Abu Dharr said: “The Messenger of Allaah sallahu alayhi wa salam said to me, ‘If you fast any part of the month then fast on the thirteenth, fourteenth and fifteenth.’” (al-Nasaa’i, 2424; Ibn Maajah, 1707; Ahmad, 210; classed as saheeh by al-Albaani in Saheeh al-Jaami’ al-Sagheer, 673).

here are some virtues of fasting these days every month:

‘Abdullah ibn ‘Amr ibn al-’As reported said that the Messenger of Allah, may Allah bless him and grant him peace, said, “Fasting three days every month is equivalent to fasting continuously.” [Agreed upon]

Abu Dharr reported that the Messenger of Allah, may Allah bless him and grant him peace, said, “If you fast three days of the month, then fast the thirteenth, fourteenth and fifteenth.” [at-Tirmidhi]

Ibn ‘Abbas said, “The Messenger of Allah (PBUH) did not fail to fast the white days either when at home or on a journey.” [an-Nasa’i]

*It is important to remember that it is the 13th, 14th & 15th of the Hijri months and not the Gregorian callender followed in most Western countries*

De Boodschapper van Allah “shallallaahoe’alaihi wasallem” heeft hierover het volgende gezegd; “Voor wie gedurende de maand Ramadhaan vast en daarbij op 6 dagen in de maand Sjawaal, is het alsof hij het hele jaar heeft gevast”. (Bedoeld wordt dat hij of zij door Allah beloond zal worden alsof hij of zij het hele jaar had gevast). (Het maakt niet uit hoe deze dagen gedaan worden, los van elkaar, in kleine blokjes of als een blok.) C: De Dag van Arafah, de 9e dag van de maand Dzoel Hiddjah. Deze dag wordt door alle bedevaartgangers die de hadj verrichten in aanbidding doorgebracht op de vlakte van Arafah. Het is aanbevolen voor hen die niet op bedevaart zijn, deze dag te vasten. D: De Dag van Asjoera, de 10e dag van de maand Moeharram. De profeet “shallallaahoe’alaihi wasallem” heeft gezegd: “Het vasten op de 9e dag van Dzoel Hiddjah, de Dag van Arafah, verwijdert de zonden van het afgelopen jaar en het volgende jaar, en het vasten van Asjoera verwijdert de zonden van het afgelopen jaar”. E: Het vasten op de 15e dag van de maand Sja’baan, omdat de profeet “shallallaahoe’alaihi wasallem” gewoon was een gedeelte van deze maand te vasten. F: Het vasten op de “ayyaamoei baidh”, “de witte dagen”. Dit is de 13e, 14e en 15e dag van elke maand, (volgens de Islamitische jaartelling). Abie Dzar zei: “De Profeet “shallallaahoe’alaihi wasallem” raadde ons aan om 3 dagen van elke maand te vasten en wel op de 13e, 14e en 15e dag van elke maand en zei vervolgens dat het vasten op deze dagen gelijk was aan een heel jaar vasten”. +: Het vasten op maandag en donderdag. De Profeet Mohammad “shallallaahoe’alaihi wasallem” was gewoon op deze dagen te vasten. +:

Aanbevolen dagen om te vasten (Mandoeb): Het vasten gedurende 6 dagen in de maand Sjawaal. De Boodschapper van Allah “shallallaahoe’alaihi wasallem” heeft hierover het volgende gezegd;

“Voor wie gedurende de maand Ramadhaan vast en daarbij op 6 dagen in de maand Sjawaal, is het alsof hij het hele jaar heeft gevast”. (Bedoeld wordt dat hij of zij door Allah beloond zal worden alsof hij of zij het hele jaar had gevast). (Het maakt niet uit hoe deze dagen gedaan worden, los van elkaar, in kleine blokjes of als een blok.)

Het om de dag vasten. De Profeet “shallallaahoe’alaihi wasallem” zei hierover: Allah houdt van het bidden en vasten zoals Dawoed (David) dat gewoon was te doen; hij bleef tweederde deel van de nacht op om te bidden en vaste om de dag”.

Sommige maanden zijn beter bij Allah dan andere maanden en één van deze betere maanden is de maand Dhul-Hijjah. Tijdens deze maand vindt de Hadj plaats (de grote bedevaart naar Mekka), een belangrijke pilaar behorende tot de vijf zuilen van islam en daar staat deze maand bekend om. Het is eveneens de maand waarin Eid al-Adha plaatsvindt (10e Dhul-Hijja) , de dag van Arafa (9e Dhul-Hijja) en de dagen van Tashriq en waarin de eerste tien dagen een verheven positie bezitten. De Profeet (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) zei over de eerst tien dagen van Dhul-Hijjah:

“Er zijn geen dagen waarop de goede daden meer geliefd zijn door Allah dan deze tien dagen.”

Lees verder: http://www.duakracht.nl/tien-dagen-dhul-hijjah