Salam alaikom wa rahmatulahi wa barakatuh,
Bismillah irrahman irrahiem, Hoe ik de Islam heb “gevonden” of ja eigenlijk hoe ik op het pad van de Islam ben geleid. Ik ben ongelovig opgevoed, een moeder die wel in “iets” gelooft, een vader die in zichzelf gelooft en buitenaardse wezens/aliens. Wel ging ik elke zomer naar mijn moeder haar oma toe op vakantie en daar hoorde ik dan wel elke zondag keihard de zondagsmis, maar ja vond het alleen maar herrie en ging maar beetje voetballen want had totaal geen interesse in geloven. Ook in de laatste 2 jaar van de basisschool gingen we wel is naar de kerk om bij te wonen en om liedjes te zingen.
Toen ik ongeveer 12/13 jaar oud was zat ik in het eerste jaar van de middelbare school, en begon me te bedenken dat er meer moet zijn als alleen dit leven. Toen ging ik me een beetje verdiepen in het Christendom, en kreeg toen ook nog godsdienstles op school en vond het erg interessant om meer te gaan lezen over het geloof. Dus ik de bijbel stukje lezen, die ik moest kopen voor school en daarvoor dus elke keer een stukje moest lezen. Na een paar maanden school raakte ik voor de helft verlamd in mijn gezicht, en kon dus niet meer naar school. Toen ben ik me thuis dus meer gaan richten om over geloof te lezen. En ik had de bijbel toch thuis liggen en ging hierin lezen. En ik vond de verhalen die erin stonden over Adam en Eva, Mozes en de Farao en de ark van Noah en natuurlijk ook over Jezus, ja die vond ik echt prachtig. En ja ik had we zoiets van ik weet zeker dat er een god is en een hemel en een hel. Dus ik wou in een kerk meer informatie over het geloof opvragen, maar elke keer als ik daar was was er niemand… en dat was iets wat ik niet begreep. Ik wilde meer weten over het geloof en over God en ik denk dat zoek ik in de kerk, maar niemand was er om mij te word te staan.
Maar ik was nog niet uit het veld geslagen en ging verder met mijn zelfstudie over het Christendom, en op een gegeven moment dacht ik als ik echt meer en meer wil weten moet ik misschien wel een opleiding volgen tot priester ofzo. Maar er was ook iets in me wat niet goed voelde bij dit geloof, ik had vragen waar geen antwoord op was. Waarom kan “(de zoon van) God” dood? Waarom dat kruis? Jezus is hier toch juist door doodgegaan, waarom is het dan zo belangrijk? Waarom als je vergeving wil van god moet je in een biechtstoel je verhaal doen? Dat soort vragen speelden allemaal op bij mij en vond het toch allemaal te vaag en ben toen niet verder meer gaan kijken in het Christendom.
Toen ging ik kijken en lezen over het Jodendom, maar daar heb ik maar kort “rondgekeken” want ik vond het wel heel raar, bedoel je kan wel zeggen dat je Jood word maar je zal nooit geaccepteerd worden, Want je moet “uitverkoren” zijn om Jood te zijn, je moet als Jood geboren zijn. Nou voor mij is God van iedereen, en iedereen die hier open voor staat die kan naar God komen en het is niet iets wat je alleen kan als je zo geboren bent.
Toen nog gekeken bij het Boedhissme, maar dat was echt niet iets wat goed voelde, heel zweverig allemaal. In die periode ook het Hindoeisme bekeken, maar dat vond ik wel heel apart, met al die goden.
Ondertussen was ik ook al een tijd aan het werken in een supermarkt en had hele leuke en aardige collega’s. Ik had nooit echt een beeld van de Islam en moslims, en ook de aanslagen op de twin towers hadden me niet een beeld gegeven over moslims, ik nam niet de woorden van de media in me op ik wist er niks van en dacht er ook niet aan. En op dat moment was ik ook niet echt bezig met verder zoeken naar het geloof.
Maar toen op me werk werkte ik dus met Marokkaanse en Turkse moslims. En het waren aardige mensen en kon heel goed met ze opschieten Er was een Turkse moslima en het was zo mooi om te zien dat ze zelfs op haar werk ging bidden, ik vond het mooi ze sloot het raam af zodat niemand het kon zien, en ik vond het prachtig om te zien dat iemand dat doet voor haar God.
Dus ik ging beetje op internet kijken over de Islam en ging veel lezen erover, en ik kwam heel veel verhalen ook tegen die ik al uit de bijbel kende, maar toch gaf het een ander gevoel. Ging de Quran lezen, en als je begint in de Quran dan wil je door blijven lezen. Dus het duurde niet heel lang voor ik de Quran uithad en ik had me toch een bepaald gevoel in me zitten, en ik wist niet wat dit was. Het was een heel prettig gevoel. Ook werd ik actief op forums over Islam om daar te kunnen lezen over de Islam en met anderen hierover te discusieren. En ik met een Marokkaanse collega erover praten, over het gevoel maar zeker over het geloof. En deze Marokkaanse collega en ook de andere Islamitische collega’s die zagen hoe ik erover praatte met ze, en hoe ik straalde als we erover praatte zeiden je bent in je hart allang moslim. Ik dach bij mezelf nee toch?
Toen kreeg ik een boekje om te lezen, De Wonderen van de Quran van Harun Yahya en ben deze gaan lezen, en toen ik dit las wist ik dit is echt de waarheid en ik werd zo warm vanbinnen echt het voelde zo goed. Want ja in de Quran staat dus al 1400 jaar wat we pas met de wetenschap van nu kunnen onderzoeken en nu ook pas ontdekken. Dus toen wist ik zeker de Quran is het word van Allah swt. Toen ik met collega’s verder nog wat over gepraat en ja ik wist het zeker ik zit nu op het pad van de waarheid en wilde me bekeren. Dus ik ging naar een collega toe en vroeg of ze weet hoe ik me moet bekeren en dat wist ze natuurlijk. Dus zij had geregeld dat haar vader een afspraak in de moskee met de imam had gemaakt. Ik zou er samen met haar vader en broer dus de Shahada gaan doen.
Het was vrijdag 9 februari 2007 en het was de dag dat ik mijn Shahada in de moskee ging doen, en ik was zo ontzettend zenuwachtig. Om 12 uur afgesproken met haar broer en met hem ging ik naar de moskee lopen en daar wachte dan zijn vader op ons. Toen we daar waren gingen we naar boven en naar het kamertje van de imam. En ik ging daar zitten en toen moest ik de imam dus nazeggen om de Shahada te zeggen en dit gaf me zo een mooi gevoel, en ik wist toen wat het gevoel wat ik al die tijd had is, dat is de liefde voor Allah swt. Na de Shahada heb ik gelijk meegedaan met het vrijdagmiddaggebed Alhamdoulillah.
En ben nu dus al iets meer als 4 jaar moslim Alhamdoulillah.
Dit was mijn bekeringsverhaal.
Alhamdoulilah rabbi al amin !
Mag Allah ons beschermen tegen ongeloof en mag hij ons allemaal accepteren in Djennah !
Amin.
Wa alaikom salam wa rahmatulahi wa barakatuh,
Bilal